ЕКОНОМСКЕ ТЕМЕ (2021) 59 (1) 4, 61-76
Marija Nikodijević, Blagoje Novićević, Milovan Rogan
Rezime: Iako prerađivačka industrija proizvodi najveći deo razmenjivih dobara privrede Srbije i ima najznačajnije učešće u stvaranju bruto domaćeg proizvoda, osnovni indikatori nivoa njenog razvoja su, ipak, na nezavidnom nivou. Takvo stanje prerađivačke industrije u Srbiji rezultat je kako nestabilnog makroekonomskog ambijenta i institucionalne nesređenosti, tako i neadekvatog upravljačkog pristupa u preduzećima koji pripadaju ovom sektoru. Imajući u vidu takvo stanje, očigledna je potreba za promenom načina upravljanja u ovim preduzećima, što uključuje i unapređenje procesa i sistema budžetiranja. Budžetiranje kao upravljački instrument u preduzećima u Srbiji, dobilo je na značaju tek poslednjih decenija, odnosno nakon promene privrednog sistema. U cilju sagledavanja aktuelnog stanja i relevantnih stavova menadžmenta u pogledu primene pojedinih koncepata budžetiranja u prerađivačkim preduzećima u Srbiji, sprovedeno je empirijsko istraživanje čiji su rezultati prikazani u radu. Cilj istraživanja je utvrditi trenutnu zastupljenost pojedinih koncepata budžetiranja, kao i koje koncepte menadžment preduzeća iz uzorka namerava da primeni u budućnosti pošto ih smatra odgovarajućim i dobrim rešenjem za svoje preduzeće, imajući u vidu specifičnosti svog okruženja i poslovanja. Prikazani rezultati će pokazati da li se u prerađivačkim preduzećima u Srbiji prate globalni trendovi u praksi budžetiranja, koji se odnose na primenu savremenih koncepata budžetiranja, čija su ključna obeležja fleksibilnost, fokusiranost ka kupcima i zasnovanost na performansama.
Ključne reči: budžetiranje; koncepti budžetiranja; tradicionalno budžetiranje; prerađivačka preduzeća; Srbija
PRIMENA ODREĐENIH KONCEPATA BUDžETIRANjA U PRERAĐIVAČKIM PREDUZEĆIMA U SRBIJI - EMPIRIJSKO ISTRAŽIVANjE
Marija Nikodijević, Blagoje Novićević, Milovan Rogan
Rezime: Iako prerađivačka industrija proizvodi najveći deo razmenjivih dobara privrede Srbije i ima najznačajnije učešće u stvaranju bruto domaćeg proizvoda, osnovni indikatori nivoa njenog razvoja su, ipak, na nezavidnom nivou. Takvo stanje prerađivačke industrije u Srbiji rezultat je kako nestabilnog makroekonomskog ambijenta i institucionalne nesređenosti, tako i neadekvatog upravljačkog pristupa u preduzećima koji pripadaju ovom sektoru. Imajući u vidu takvo stanje, očigledna je potreba za promenom načina upravljanja u ovim preduzećima, što uključuje i unapređenje procesa i sistema budžetiranja. Budžetiranje kao upravljački instrument u preduzećima u Srbiji, dobilo je na značaju tek poslednjih decenija, odnosno nakon promene privrednog sistema. U cilju sagledavanja aktuelnog stanja i relevantnih stavova menadžmenta u pogledu primene pojedinih koncepata budžetiranja u prerađivačkim preduzećima u Srbiji, sprovedeno je empirijsko istraživanje čiji su rezultati prikazani u radu. Cilj istraživanja je utvrditi trenutnu zastupljenost pojedinih koncepata budžetiranja, kao i koje koncepte menadžment preduzeća iz uzorka namerava da primeni u budućnosti pošto ih smatra odgovarajućim i dobrim rešenjem za svoje preduzeće, imajući u vidu specifičnosti svog okruženja i poslovanja. Prikazani rezultati će pokazati da li se u prerađivačkim preduzećima u Srbiji prate globalni trendovi u praksi budžetiranja, koji se odnose na primenu savremenih koncepata budžetiranja, čija su ključna obeležja fleksibilnost, fokusiranost ka kupcima i zasnovanost na performansama.
Ključne reči: budžetiranje; koncepti budžetiranja; tradicionalno budžetiranje; prerađivačka preduzeća; Srbija
